به گزارش خبرنگار گروه خبرنگار گروه علمی و دانشگاهی خبرگزاری فارس، اگرچه زمانی اعماق پهناور جهان برای ما نامرئی بود اما اکنون ستاره شناسان موفق شدند تا با استفاده از رصدخانه های زمینی و فضایی، ۳۹ کهکشان عظیم باستانی را کشف کنند، به گفته دانشمندان این دستاورد نخستین کشف در نوع خودش است.
براساس گزارش سی ان ان»، این نخستین بار است که چنین جمعیت بزرگی از کهکشان های عظیم که در ۲ میلیار سال نخست زندگی ۱۳.۷ میلیارد سالی  جهان به وجود آمده اند، تایید شده است. باید بدانید که تاکنون این کهکشان ها برای ما قابل مشاهده نبودند.

طبق گفته محققان، این مدل کهکشان ها که با سیاه چاله ها و ماده تاریک مرتبط هستند، با مدل های کنونی که ما از جهان می شناسیم تناقض دارد.

گفتنی است؛ از آنجایی که این کهکشان ها نوری ضعیف داشتند از نگاه ما پنهان بودند.
کوتارو کوهنو نویسنده این مطالعه از دانشگاه توکیو گفت:  این کهکشان ها به دلیل داشتن نور کم حتی از نگاه تلسکوپ فضایی هابل نیز مخفی مانده بودند.400 × 351

دانشمندان دو سیاره را با شرایط قابل ست، یعنی داشتن آب و حرارت کافی برای زندگی موجودات زنده کشف کردند. این دو سیاره که به دور دو ستاره کوتوله (ستاره‌های کوچک و کم نور) می‌گردند شرایطی بسیار مشابه حیات بر روی زمین را دارند.

از زمان کشف این دو سیاره در سال گذشته، مجموعه هفت ستاره و سیاره موسوم به تراپیست-۱ (Trappist-1) به دلیل شرایط قابل زیست، توجه دانشمندان و اخترشناسان را به خود جلب کرده است.

پیش‌تر دانشمندان علوم فضایی موفق به کشف چنین مجموعه‌هایی که بتوان شرایطی مشابه زمین را در آنان یافت، نشده بودند. اکتشافات جدید سبب شده تا دانشمندان به این فکر بیفتند که احتمالا می‌توان سیارات بیشتری مشابه زمین در کهکشان راه شیری یافت که امکان حیات بر آنها فراهم باشد.

دکتر امی بار، یک دانشمند مجاری با کمک همکارانش و از طریق مدل سازی ریاضی دریافته است که در ۶ سیاره از ۷ سیاره مشابه زمین آب به شکل هایی مانند یخ وجود دارد.

در مقاله ای که در مجله علمی-تحقیقاتی اخترشناسی و اخترفیزیک منتشر شد ویژگی‌های این سیارات از جمله میزان گرمای تابشی، ترکیبات سنگ و آهن و آب شرح داده شده است، ویژگی‌هایی که برای امکان حیات بر روی این سیارات تعیین‌کننده هستند.

منبع:اخبار جهان

ایسنا نوشت: در فضا رسیدن به وضعیتی مناسب برای خوابیدن، کار ساده‌ای نیست. عدم وجود نیروی جاذبه باعث می‌شود که تختخواب سفت و خشک نباشد و در نتیجه عضلات بدن نتواند به صورت راحت و افتاده قرار گیرد.

نبود این نیرو همچنین باعث می‌شود وقتی چشم‌ها بسته شد، محل خوابیدن فرد، مشخص نباشد. بدن در این حالت، در هوا، به شکل شناور و یا معلق قرار می‌گیرد و هر آن ممکن است به طور ناخودآگاه و ناخواسته با در و دیوار سفینه برخورد کند. فرد در روی زمین می‌تواند بدن و یا هر یک از اعضا بدن خود را در خواب به راحتی حرکت دهد و هر زمان که روکش‌ها(لحاف، پتو یا هر چیز دیگری که در موقع خواب روی بدن قرار گیرد) کنار رود، کمبود آن حس می‌شود. استفاده از فشار ملایم در طول بدن، حالت آرام بخشی را در خواب به وجود می‌آورد. این حالت بدن در فضا، اهمیت خاصی دارد. فضانوردان اغلب خود را به در و دیوار می‌بندند، یا اینکه در گوشه‌ای چمباتمه می‌زنند، تا حالت آرام بخشی را برای خود به وجود آورند.

وم ایجاد شرایطی نظیر زمین، برای خواب فضانوردان، در سال 1983 راه را برای طراحی و ساخت اولین کیسه خواب فضایی گشود. فکر اصلی در ساخت کیسه خواب، بر این پایه بود که کیسه بتواند فشار فنر مانندی را در طول بدن و اعضا آن، با توجه به تنگی جا و ایمنی، در مدار زمین به وجود آورد. اولین طرح‌ها بر مبنای ساخت تشک‌های بادی بود.

کیسه خواب فضانوردان
منبع:isna.ir

طبق قانون سوم نیوتن ، هر عملی دارای عکس العمل مساوی و در خلاف جهت آن ، برقرار است و تنها کافی است فضانورد ابزار دست خود مانند انبر دست یا سایر وسایل را در خلاف جهت پرتاب کند تا مستقیماً به سوی ایستگاه فضایی یا سفینه خود بازگردد.

اما کنون فضانوردانی که درایستگاه فضایی اقامت دارند در طول راهپیمایی فضایی خود توسط چندین کابل و جرثقیل به بدنه ایستگاه متصل هستند و امکان چنین اتفاقی وجود ندارد.

اما اگر انسانی بدون لباس فضانوردی از سفینه به خارج پرتاب شود بلافاصله کشته نمی شود اما به دلیل سرمای بیش از حد هوا فشار خون او پایین آمده و جریان خون منجمد می شود ، در ادامه به خاطر عدم توانایی نفس کشیدن وحبس هوا درریه فرد دچار پارگی این عضو و در نهایت مرگ در اثر خفگی و عدم تنفس می شود.

کل مدت زنده ماندن درفضا بیشتر از چند دقیقه نیست و بدن فرد پس از آن در فضا معلق شده و به تدریج جذب یک سیاره یا ستاره شده و یا به سوی زمین حرکت کرده و در اثر برخورد با اتمسفر زمین آتش می گیرد.

اکنون متخصصان برجسته ازسراسر دنیا در حال طراحی پیشرفته ترین لباس های فضانوردی هستند که علاوه بر ظاهر زیبا بتواند امنیت جانی فضانورد را تا حد زیادی تامین کند و از او در ماموریت های فضایی از جمله سفر به سیاره مریخ محافظت کند.

منبع:medicaldaily